عفونت واژن
بهترین راه برای مبتلا نشدن به بیماری تغذیهی درست و مناسب و رعایت مسائل بهداشتی است. برای درمان بیماریهایی که در مراحل پیشرفته و شدید نیستند میتوان از راهکارهای خانگی نیز استفاده کرد.
یکی از شایعترین بیماریها میان بانوان عفونت واژن است که انواع مختلفی دارد و با توجه به خفیف یا شدید بودن بیماری میتوان از راهکارهای خانگی برای درمان آن استفاده کرد.از جمله:
استفاده از مواد سالم و طبیعی آنتی باکتریال، ضد قارچ و پروبیوتیک:
استفاده از ماست، روغنهای طبیعی مثل زیتون، نارگیل، رزماری، سیر و… . استفاده از این مواد در وعدههای غذایی به خاطر خواص ضدباکتریایی و ضد التهابیشان در درمان و پیشگیری از بیماری بسیار موثرند.
استفاده از مواد طبیعی به صورت پمادهای موضعی:
روغن پونهی کوهی، روغن مرزنگوش، روغن درخت چای، ماست، عسل طبیعی و… از مواد ضد التهاب و ضد سوزش هستند که میتوان هنگام عفونت مثل پماد موضعی روی ناحیهی خارجی واژن مالید و پس 15 تا 20 دقیقه محل را شستشو داد. هرگز بدون تجویز پزشک مادهی خارجی را داخل ناحیهی واژن نکنید.
شستشو با گیاهان و مواد طبیعی:
برای شستشوی واژن میتوان دمکردهی برخی گیاهان را در وان ریخت و به مدت 20 تا 30 دقیقه درون وان نشست و سپس آبکشی کرد. میتوان از 1 تا 2 فنجان سرکهی سیب یا سفید به همراه دمکردهی برگ ریحان، رزماری و شنبلیله استفاده کرد.
ترمیم پرده بکارت
ضربه یا تصادفی که منجر به آسیب در ناحیهی لگن شود، انجام فعالیت و ورزشهای سنگین، ورود جسم خارجی داخل واژن از جمله عوامل موثر در پارگی یا آسیب به پردهی بکارت هستند که برخی در صدد جبران آسیب و ترمیم پرده هستند. باید بدانید ترمیم پردهی بکارت در داشنگاهها آموزش داده نمیشود و انجام قانونی نیست مگر در مواردی به تشخیص پزشکی قانونی که این کار توسط پزشک مربوطه انجام میگیرد.
به طور کلی روشهای مرسوم برای ترمیم سه دسته هستند. جراحی موقت که حدوداً یک هفته دوام دارد که روش alloplant نام دارد.
روش STID که جدیدترین روش ترمیم بکارت است و به بخیهی سه لایه لبههای غشای پرده را با نخ بخیهی قابل جذب به هم میدوزند.
و کپسول ترمیم که حاوی خون مصنوعی است و با قرار گرفتن داخل واژن خونریزی مصنوعی ایجاد میکند. استفاده از این روش خطر ابتلا به عفونت دستگاه تناسلی را بالا میبرد.
جلوگیری از بارداری
برای پیشگیری از بارداری روشهای بسیاری وجود دارد که به صورت خلاصه به برخی از آنها اشاره میکنیم. مرسومترین روش استفاده از کاندومهای مردانه و زنانه است. همچنین میتوان از اسفنج مخصوص استفاده کرد که داخل واژن و دهانهی رحم قرار گرفته و مانع رسیدن اسپرم به تخمک میشود. کلاهک دهانهی رحم نیز از دیگر وسایلی است که با قرار گرفتن روی دهانهی رحم مانع از ورود اسپرم به رحم میشود.
استفاده از قرصهای ضدبارداری و قرصهای اورژانسی یا تزریق آمپول ضدبارداری نیز از روشهای جلوگیری است.
برای جلوگیری از بارداری به صورت دائمی از بستن لولهها رحم برای زنان و وازکتومی برای مردان میتوان اشاره کرد.